Friday, April 29, 2011

പോരാളികള്‍



ഒരു സേനാനി

ഞാന്‍ എന്റെ പന്ത്രണ്ടാം വയസ്സില്‍ സ്വാതന്ത്ര്യ സമരത്തില്‍ പങ്കെടുത്തു . സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടി വര്ഷം ഇത്ര കഴിഞ്ഞിട്ടും ഇപ്പോഴും പെന്‍ഷനും തെണ്ടി നടക്കുവാ . മരിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്‌ ഒരു പ്രാവശ്യമെന്കിലും സ്വാതന്ത്ര്യ സമര പെന്‍ഷന്‍ വാങ്ങണം എന്നുണ്ട് .

*******
മറ്റൊരു സേനാനി

എനിക്ക് പന്ത്രണ്ടു വയസ്സുള്ളപ്പോഴാണ് ഭാരതത്തിനു സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയത് . കുറച്ചു വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആരൊക്കെയോ ഞാന്‍ സ്വാതന്ത്ര്യ സമര സേനാനി ആണെന്ന് പറഞ്ഞു എടുത്തുകൊണ്ട് പോയി. ഇന്നെനിക്ക് വീടായി പത്രാസായി ... അധികാരങ്ങളായി . മരിക്കുവോളം ഈ അധികാരം എനിക്ക് വേണം

രണ്ടു സേനാനികളുടെയും നൊമ്പരങ്ങള്‍ കണ്ടു ത്രിവര്‍ണ്ണ പതാക നാണിച്ചു തല താഴ്ത്തി

വഴിത്താരകള്‍




കത്തി ജ്വലിക്കുന്ന സൂര്യന്‍ . വിണ്ടു കീറി പൊളിഞ്ഞിളകിയ റോഡില്‍ നഗ്ന പാദങ്ങള്‍ പതിയുമ്പോള്‍ പൊള്ളുന്നത് കാല്‍വെള്ള മാത്രമല്ല . മനസ്സ് കൂടി ആണ് .

അമ്മയുടെ കൈ പിടിച്ചു ശൂന്യമായ മനസ്സോടെ നടക്കുമ്പോള്‍ കാലിന്റെ പൊള്ളല്‍ അറിയുന്നില്ലെന്നോ ? ചുമലില്‍ തൂക്കിയ തുണിസഞ്ചിയുടെ ഭാരം കാലുകളെ തളര്‍ത്തുന്നു . അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .

നിര്‍വികാരമായ മുഖം . കണ്ണുകളില്‍ പൊഴിയാന്‍ വെമ്പി നില്‍ക്കുന്ന രണ്ടു തുള്ളി ചുടുകണങ്ങള്‍ . ചേച്ചി നന്നേ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു . പൊള്ളുന്ന കാലുകള്‍ ഇടയ്ക്കിടെ കുടയുന്നു . 

മുന്നില്‍ നീണ്ടു പരന്നു കിടക്കുന്ന പാത . അനന്തതയിലേക്ക് തന്നെ അല്ലെ ഈ യാത്രയും ? എവിടെ ചെന്നെത്തി നില്‍ക്കും ? 

" പതിനാറു കഴിഞ്ഞില്ലേ ? നിങ്ങള്‍ പോകുന്നില്ലേ ? " അച്ഛമ്മയുടെ അസഹിഷ്ണുതയോടെ ഉള്ള സ്വരം . മടുത്തിരിക്കുന്നു അവര്‍ക്ക് . അച്ഛന്‍ മരിച്ചതിനു ശേഷം പതിനാറു ദിവസം എന്തൊക്കെ കുത്തുവാക്കുകള്‍ കേട്ടു . അപ്പോള്‍ അമ്മ എത്ര കേട്ടിട്ടുണ്ടാവും ? സ്വന്തം മകന്റെ ഭാര്യയും മക്കളും ആണെന്ന് ഒരു നിമിഷം പോലും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല അച്ഛമ്മ . അച്ഛമ്മ മാത്രം അല്ല . ചിറ്റപ്പനും ഇളയമ്മയും ആരും . ഏതോ അഭയാര്‍ഥികളോട് പെരുമാറുന്ന പോലെ . 

അമ്മ ഇടയ്ക്കു പറഞ്ഞു . " അവര്‍ എന്ത് വേണമെങ്കില്‍ പറഞ്ഞോട്ടെ . നീ ഒന്നും പറയാന്‍ നില്‍ക്കണ്ട . നാട്ടുകാരെ ബോധ്യപ്പെടുത്താനെങ്കിലും അടിയന്തിരം കഴിയുന്നത് വരെ ഇവിടെ നില്‍ക്കണം . " 

സഹനത്തിന്റെ കഠിന പാതകളില്‍ നിരന്തരം സഞ്ചരിച്ച അമ്മയുടെ സ്വരത്തില്‍ കരച്ചിലിന്റെ ധ്വനി ഉണ്ടായിരുന്നു . 

എടുക്കാനുള്ള തുണിയും മറ്റും എടുത്തു ഞങ്ങളുടെ കൈ പിടിച്ചു അമ്മ ഇറങ്ങി . അച്ഛമ്മയുടെയും മറ്റും മുഖത്ത് ഒരു ശല്യം ഒഴിവായി എന്ന ഭാവം ഒരിക്കലും ഉണങ്ങാത്ത ഒരു മുറിവായി മനസ്സില്‍ കിടന്നു .

വീട്ടിലേക്കുള്ള ഇടവഴിയിലേക്കു കയറി . നോക്കിയാല്‍ കാണാം . തകര്‍ന്നു വീഴാറായ ഓല കൊണ്ട് മറച്ച വീട് . മുറ്റത്തേക്ക് കയറാന്‍ വയ്യ . ചപ്പു ചവറുകള്‍ കുന്നു കൂടി കിടക്കുന്ന മുറ്റം .
പതിനാറു ദിവസം കൊണ്ട് ഒരു വീടിനു ഇത്രയും മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിക്കുമോ ? അമ്മയെ നോക്കി . നടുങ്ങിയിട്ടെന്ന പോലെ നില്‍ക്കുകയാണ് അമ്മ . ചേച്ചി തളര്‍ന്നു കൂനി മുറ്റത്തിന്റെ ഒരു കോണില്‍ ഇരുന്നു . വാടിതളര്‍ന്നിരിക്കുന്നു അവള്‍ . ഇടയ്ക്കിടെ വരുന്ന അപസ്മാരം അവളെ ഒരൊറ്റ നോട്ടത്തില്‍ തന്നെ ഒരു രോഗിയാക്കി മാറ്റിയിട്ടുണ്ട് .

" നീ ആ ചൂലെടുത്തു മുറ്റം ഒക്കെ വൃത്തിയാക്ക് . അകത്തേക്ക് കയറണ്ട. ചിലപ്പോ എല്ലാം കൂടി തലയിലേക്ക് വീഴും . അമ്മൂനെ നോക്കിക്കോ " 

പറഞ്ഞു കൊണ്ട് അമ്മ അകത്തേക്ക് കയറി . എല്ലാം വൃത്തിയാക്കി വന്നപ്പഴേക്കും തളര്‍ന്നു തൂങ്ങി . 

" നാളെ വിഷു അല്ലെ അമ്മെ ? " 

കിടക്കുമ്പോള്‍ കാതുകളില്‍ പടക്കം പൊട്ടിക്കുന്നതിന്റെ ശബ്ദം വന്നലച്ചു . 

"ഉം .... !!! " അമ്മ ദീര്‍ഘമായി ഒന്ന് നിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് പുറംതിരിഞ്ഞു കിടന്നു .
എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിപ്പോയി . കാതടപ്പിക്കുന്ന ഒരു മുഴക്കം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നത് .
പുറത്തു നിന്നും " കണി ... കണി ... " എന്നുള്ള ശബ്ദഘോഷം . 

കലാവേദിക്കാര്‍ ഓരോ വീട്ടിലും കണി ഒരുക്കി കൊണ്ട് പോകും . വീട് വീടാന്തരം കയറി ഇറങ്ങി കണി കാണിച്ചു ദക്ഷിണയും വാങ്ങി പോകും . കണി ഒരുക്കാത്തവര്‍ക്ക് ഒരു നല്ല കാര്യമാണ് അവര്‍ ചെയ്യുന്നത് . മുറ്റത്ത്‌ നിന്നും ഉള്ള ഭജന ഉച്ചത്തിലായി .

" അമ്മെ .. അമ്മേ ... എനീക്ക് .. കനിയും കൊണ്ട് വന്നിരിക്കുന്നു .... !!! "

" എണീക്കണ്ട . ആരും ഇല്ലെന്നു കരുതി അവര് പോയ്ക്കോളും . "
അമ്മ ഉണര്‍ന്നിരിക്കുകയായിരുന്നോ ? 

" അപ്പൊ കണി കാണണ്ടേ അമ്മേ ? "

" അവര്‍ക്ക് ദക്ഷിണ വെക്കാന്‍ പൈസ ഇല്ല ... " ഗദ്ഗദം അമ്മയുടെ വാക്കുകളെ മുറിച്ചു .
പതിയെ എണീറ്റു . ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ ഓലമറയുടെ വിടവിലൂടെ കോലായില്‍ വച്ചിരിക്കുന്ന കണി കണ്ടു . ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ തന്നെ വന്നു കിടക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണ് നിറഞ്ഞിരുന്നു . 
******************************************************************************
കുളി കഴിഞ്ഞു വന്നപ്പോഴേക്കും അമ്മ ചേച്ചിയെ കുളിപ്പിച്ചിരുന്നു ,
" നീ ഇവളെ നോക്ക് . ഞാനൊന്ന് മുങ്ങിയിട്ട് വരാം " എന്റെ കയ്യില്‍ നിന്ന് സോപ്പും തോര്‍ത്തും വാങ്ങി അമ്മ കുളത്തിലേക്ക്‌ പോയി . ചായ തിളപ്പിച്ച്‌ ചേച്ചിക്ക് കൊടുത്ത ശേഷം അരി ഇട്ടു വച്ച പാത്രത്തിന്റെ മൂടി തുറന്നു . 

ശൂന്യം ... !!!

വിഷുവിനു ചോറ് വെക്കാന്‍ അരി ഇല്ല . അമ്മ വരട്ടെ . അമ്മയുടെ കയ്യില്‍ പൈസ ഇല്ലെന്നാണല്ലോ രാവിലെ പറഞ്ഞത് . എന്താ ഇനി ചെയ്യാ ?

" അമ്മേ .. അരി തീര്‍ന്നു . വാങ്ങിക്കണ്ടേ ? " 

കുളി കഴിഞ്ഞു വന്ന അമ്മ ഒന്ന് മൂളിക്കൊണ്ട് അകത്തേക്ക് കയറി . പഴയ തകരപ്പാട്ടയില്‍ നിന്ന് ഏതാനും ചില്ലറത്തുട്ടുകള്‍ പെറുക്കിയെടുത്തു . ആകെ അതില്‍ അത് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ . കുറച്ചു നേരം അമ്മ ആ ചില്ലറത്തുട്ടുകളിലേക്ക് ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി . 

" നീ പോയി അരക്കിലോ അരി വാങ്ങിച്ചു കൊണ്ട് വാ " അമ്മ ആ പൈസ എന്റെ നേരെ നീട്ടി 
" അരക്കിലോ അരി എങ്ങനെയാ അമ്മേ വാങ്ങിക്കുക ? ഇന്ന് വിഷു അല്ലെ ? കടക്കാര്‍ എന്ത് വിചാരിക്കും ? "

അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടിയത് പോലെ തോന്നി . 

" എങ്കില്‍ ...... അരക്കിലോ പച്ചരി വാങ്ങിച്ചോ ..... "

പൊട്ടി വന്ന കരച്ചില്‍ അമ്മ പണിപ്പെട്ടു അടക്കിയത് ആര്‍ത്തലയ്ക്കുന്ന ഹൃദയത്തോടെ ആണ് കണ്ടത് .

അറിയും വാങ്ങി തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ അയല്വക്കത്തെ വീടുകളില്‍ കുട്ടികള്‍ കമ്പിത്തിരിയും മത്താപ്പും ചക്രവുമെല്ലാം കത്തിക്കുന്നത് കൊതിയോടെ ഇത്തിരി നേരം നോക്കി നിന്നു . 
അച്ഛന്‍ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ...... 
അറിയാതെ വിതുമ്പി .

" നിനക്ക് വേണോ ... ? " കുട്ടികളില്‍ ആരോ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു .

വേണം ... വേണം ... മനസ്സ് കുതി കുതിച്ചു . എങ്കിലും നാവില്‍ നിന്നു വീണത്‌ വേണ്ട എന്നാണു .

പച്ചരിച്ചോറും പച്ചമുളകും തേങ്ങയും ചേര്‍ത്തരച്ച ചമ്മന്തിയും കൂട്ടി വിഷു സദ്യ ഉണ്ണുമ്പോള്‍ അമ്മയുടെ മിഴികളില്‍ നിന്നും ചോറിലേക്ക് ഹൃദയം വെന്തു ചോര പെയ്തു . 

ഒരു പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ അമ്മ എന്നെയും ചേച്ചിയും മാറോട് ചേര്‍ത്ത് അമര്‍ത്തി .

ഗദ്ഗദം തൊണ്ടയില്‍ പിടുത്തമിട്ട നിമിഷം വായിലിട്ട ചോറുരുള പുറത്തേക്കു വിക്കി .

ആ വിഷുസദ്യക്ക് കണ്ണീരിന്‍റെ ഉപ്പുണ്ടായിരുന്നു . അച്ഛന്റെ ചോരയുടെ ഗന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു . എത്ര നല്ല സദ്യ ഉണ്ടാലും ആ ഒരു പിടി പച്ചരിച്ചോറിന്റെയും ചമ്മന്തിയുടെയും രുചി തന്നെ ജീവിതത്തിലെ ഏറ്റവും രുചിയുള്ള നിമിഷം 

മാപ്പിളൈ - ഒരു ചെറിയ അവലോകനം




ചിത്രം - മാപ്പിളൈ

സംവിധാനം - സുരാജ്

സംഗീതം - മണിശര്‍മ്മ

കാസറ്റ്‌ ആന്‍ഡ്‌ ക്ര്യൂ - ധനുഷ്‌ , ഹന്‍സിക , മനീഷ, വിവേക്‌ , മനോബാല തുടങ്ങിയവര്‍


എന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്

20 വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പ്‌ രാജനികാന്തും , അമലയും , ശ്രീവിദ്യയും തകര്‍ത്തഭിനയിച്ച , ചിരഞ്ജീവി നിര്‍മ്മിച്ച്‌ ഇളയരാജ സംഗീതം നല്‍കിയ മാപ്പിളൈ എന്ന ബ്ലോക്ക്‌ ബസ്റ്റര്‍ ചിത്രത്തിന്റെ പുനരാവിഷ്കരണം ആണ് ധനുഷിന്റെ മാപ്പിളൈ . പുതിയ തലമുറയ്ക്ക് വേണ്ടി അഭ്ര പാളികളില്‍ എത്തുന്നത്‌ ധനുഷിനോപ്പം ഹന്‍സിക , മനീഷ വിവേക്‌ എന്നിവരാണ് . സംവിധാനം സുരാജ് , സംഗീതം മണിഷര്‍മ്മ . പഴയ രജനിയുടെ ചിത്രം കണ്ടവര്‍ക്ക് പുതിയ ചിത്രവും കഥാപാത്രങ്ങളുടെ അഭിനയവും ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ല . 

കഥ : 

ഒരു പക്കാ റൌഡി ആയ നായകന്‍. നാട്ടുകാര്‍ക്കും വീട്ടുകാര്‍ക്കും നിരന്തരം തലവേദന ഉണ്ടാക്കുന്ന മകനെ വീട്ടില്‍ നിന്ന് കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് അകറ്റി നിര്‍ത്താന്‍ തീരുമാനിക്കുന്നു അച്ഛനും അമ്മയും . വീട്ടില്‍ നിന്ന് മാറ്റിയില്ലെങ്കില്‍ നാട്ടുകാര്‍ പുത്രന് അന്ത്യ കൂദാശ നല്‍കും . അങ്ങനെ മകന്‍ ചെന്നൈ യില്‍ ഉള്ള ബന്ധുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് താമസം മാറ്റുന്നു . അവിടെ മൂപ്പര്‍ ഭയങ്കര ഭക്തന്‍ ആയിട്ടാണ് അറിയപ്പെടുന്നത് . വഴക്കില്ല. ചീത്ത സ്വഭാവം ഇല്ല ... ഒരു നല്ല നായകന്‍ . അവിടത്തെ പ്രധാന വായ്നോക്കികള്‍ ആണ് ചൈല്‍ഡ്‌ ചിന്നയും കൂട്ടാളികളും . ചിന്നയെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ വിവേക്‌ ആണ് . ചിന്നയുടെ തലമുടിയും സ്ലാങ്ങും തന്നെ ഈ ചിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത . 

പെട്ടെന്ന് പണക്കാരനാവാന്‍ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന ചിന്നയുടെ ചോദ്യത്തിന് പണക്കാരി പെണ്ണിനെ ലൈനടിച്ചു കല്യാണം കഴിച്ചാല്‍ മതി എന്ന് നായകന്‍ പറയുന്നു . അങ്ങനെ ചിന്ന ലൈനടിക്കാന്‍ കണ്ടു വെക്കുന്ന പെണ്ണിനെ നായകന്‍ പ്രേമിക്കുന്നു ( നേരെ മറിച്ചാണ് . നായിക നായകനെ പ്രേമിക്കുന്നു )

പെണ്ണിന്റെ അമ്മ മനീഷ കാര്യം അറിയുന്നു . മകളെ നായകന് കെട്ടിച്ചു കൊടുക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുന്നു . അപ്പോഴാണ്‌ നായകന്‍ ഭയങ്കര സംഭവം ആണ് എന്ന് അറിയുന്നത് . മനീഷ നേരെ ചെന്ന് ആശിഷ്‌ വിദ്യാര്‍ഥിയുടെ മകനെകൊണ്ട് മകളെ കെട്ടിക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുന്നു . നായകന്‍ ഇതറിഞ്ഞു തന്ത്രപൂര്‍വ്വം നായികയെ കെട്ടുന്നു . 

അമ്മയിയമ്മക്ക് ബിപി കൂടി . മരുമകനെ വെല്ലു വിളിക്കുന്നു . മകളെക്കൊണ്ട് നിന്നെ വേണ്ട എന്ന് പറയിപ്പിക്കും എന്ന് അമ്മായിയമ്മ . അത് നടക്കില്ലെന്നും നിങ്ങളുടെ ഈ പണം കൊണ്ടുള്ള അഹങ്കാരം തീര്‍ത്തു എന്നെ മാപ്പിളൈ എന്ന് നല്ല മനസ്സോടെ വിളിപ്പിക്കും എന്ന് മരുമകന്‍ 

ജുദ്ധം സ്റ്റാര്‍ട്ട്‌ ...

ബാക്കി എല്ലാം വെള്ളിത്തിരയില്‍ 

കഥയുടെ കാര്യം ഞാന്‍ പറയേണ്ടല്ലോ . ഒരു കാലത്ത് ഗംഭീര വിജയം നേടിയ ഒരു ചിത്രം എന്ന നിലയില്‍ കഥ നല്ലതായിരിക്കും എന്നതില്‍ യാതൊരു സംശയവും ഇല്ല . പക്ഷെ പുതിയ വേര്‍ഷനില്‍ അഭിനേതാക്കളെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നതില്‍ തെറ്റ് പറ്റിയോ ? അതോ അവര്‍ക്ക് നല്‍കിയ വേഷത്തില്‍ അല്‍പ്പം അതിഭാവുകത്വം കലര്ന്നോ ? ഓരോരുത്തരെ ആയി പറയാം

ധനുഷ്‌ :

അഭിനയിക്കാന്‍ അറിയാം എന്ന് ആടുകാലം , യാരടി നീ മോഹിനി , എന്നീ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ ധനുഷ്‌ തെളിയിച്ചിട്ടുള്ളതാണ് . മാപ്പിളൈ എന്നാ ചിത്രത്തിലും അദ്ദേഹത്തിനാല്‍ കഴിയുന്ന രീതിയില്‍ അദ്ദേഹം നീതി പുലര്‍ത്തിയിട്ടുണ്ട് . പക്ഷെ നല്ലവനായ നായകനില്‍ നിന്നും ലോക്കല്‍ ഗുണ്ടയിലേക്കുള്ള കൂടുമാറ്റം ഉള്‍ക്കൊള്ളാന്‍ സാധിക്കുന്നില്ല . ധനുഷ്‌ അടിച്ചു വീഴ്ത്തുന്ന ആളുകളുടെ ശരീര പ്രകൃതി തന്നെ ആ ദഹനക്കേടിന് കാരണം . കാരണം വില്ലന്മാര്‍ ഒന്ന് തുമ്മിയാല്‍ പറന്നു പോകാവുന്ന അത്രയെ ഉള്ളൂ ധനുഷ്‌ . ആ ധനുഷിന്റെ മേല്‍ ഇത്തരം ഒരു വേഷം കെട്ടി വച്ചത് ശരിയായോ ? ( തമിഴില്‍ .. ഇപ്പോള്‍ മലയാളത്തിലും .. ഇതൊന്നും വലിയ പുത്തരി അല്ലല്ലോ . അത് കൊണ്ട് നമുക്ക് അക്കാര്യം വിടാം )

മനീഷ :

മനീഷയുടെ ഒരു തിരിച്ചു വരവ് എന്ന് വേണമെങ്കില്‍ വിശേഷിപ്പിക്കാം . ഒരു അമ്മായിയമ്മ മരുമകന്‍ മത്സരമായ ചിത്രത്തില്‍ രണ്ടുപേരും തകര്‍ത്തു അഭിനയിച്ചിട്ടുണ്ട് ( അഭിനയം എന്ന് ഒരു അരങ്ങിനു വേണ്ടി പറഞ്ഞതാണ് .. സത്യത്തില്‍ അങ്ങനെ ഒരു കാര്യം ആരെങ്കിലും ഈ ചിത്രത്തില്‍ ചെയ്തിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അത് വിവേക്‌ , നായകന്‍റെ അച്ഛന്‍ , അമ്മ , കള്ളാ സ്വാമി ആയി അഭിനയിച്ച മനോബാല എന്നിവരാണ് )

പക്ഷെ മനീഷയുടെ കഥാപാത്രത്തിന് പുതിയ ഉടുപ്പ് തുന്നിയപ്പോള്‍ അതില്‍ പടയപ്പയിലെ നീലാംബരിയെ ചേര്‍ത്ത് വെക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചത് വകതിരിവില്ലാത്ത ഒരു കാര്യം ആയിപ്പോയി . മനീഷയെ ഇന്ട്രോഡ്യൂട് ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് ഒരു നീലാംബരി പ്രേതം മനീഷയില്‍ കടന്നു കൂടി എന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയത് എന്റെ തെറ്റാവാം ചിലപ്പോള്‍ . ക്ഷമിക്കുക .

എങ്കിലും മനീഷ തന്റെ റോള്‍ ഭംഗിയാക്കി എന്ന് തന്നെ വേണം പറയാന്‍ ( പഴയ വേര്‍ഷനില്‍ നമ്മുടെ സ്വന്തം വിദ്യാമ്മ ( ശ്രീവിദ്യ ) അവിസ്മരണീയമാക്കിയ രാജ രാജെശ്വരിക്ക് പുതു ജീവന്‍ നല്‍കിയപ്പോള്‍ അത് വിദ്യാമ്മയുടെ ഒരു നിഴല്‍ മാത്രം ആയി എന്ന് മിഴിപക്ഷം )

ഹന്‍സിക :

ഇപ്പോള്‍ തമിഴ്‌ , മലയാളം സിനിമകളില്‍ നായികമാര്‍ എന്താണോ ചെയ്യുന്നത് അത് തന്നെയേ ഹന്സികക്കും ഇതില്‍ ചെയ്യാനുള്ളൂ . നായകനെ പ്രേമിക്കുക , നാല് മരം ചുറ്റി പ്രേമ ഗാനങ്ങള്‍ . തീര്‍ന്നു . എന്തിനു ബോളിവുഡില്‍ നിന്നും ഈ താരത്തെ തമിഴില്‍ കൊണ്ട് വന്നു എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല . ഒരു സാദാ നായിക . നോ കമ്മന്റ്സ്

വിവേക്‌ :

ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു . ഉത്തമ പുത്തിരന് ശേഷം വിവേക്‌ പ്രേക്ഷകരെ ശരിക്കും ഞെട്ടിക്കുക തന്നെ ആണ് . ഉത്തമ പുത്തിരനിലെ ഇമോഷണല്‍ എകാംബരം നമ്മെ പൊട്ടിച്ചിരിയുടെ പുതിയൊരു മേഖലയിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയത് എങ്ങനെയോ അതിനേക്കാള്‍ ഒരുപടി മേലെ ആണ് ഈ ചിത്രത്തിലെ ചൈല്‍ഡ്‌ ചിന്ന . രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും ശൈലിയിലും ഓരോ നിമിഷവും പ്രേക്ഷകനെ പൊട്ടിച്ചിരിപ്പിക്കാന്‍ വിവേകിന് കഴിയുന്നുണ്ട് . പടം തുടങ്ങി കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അറിയാതെ സംശയിച്ചു .ഇതോരു ധനുഷ്‌ പടമോ അതോ വിവേക്‌ പടമോ ? സംശയിക്കാന്‍ കാരണം ഉണ്ട് . അത്രയ്ക്ക് മികച്ച റോള്‍ ആണ് വിവേകിന് ഈ ചിത്രത്തില്‍ ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത് .

കണ്ടിരിക്കാന്‍ പറ്റിയ ഒരു നല്ല ചിത്രം . സംഘട്ടന രംഗങ്ങള്‍ ഒഴിച്ച് നിര്‍ത്തിയാല്‍ ഒരു നല്ല എന്റര്‍ടെയ്നര്‍ .

വാല്‍ക്കഷണം : ഒറിജിനല്‍ മാപ്പിളയുമായി താരതമ്യപ്പെടുതാതിരിക്കുക . ധനുഷിന്റെ പടം കാണാന്‍ വേണ്ടി പോവുക. അല്ലാതെ രജനി പടത്തിന്റെ അതെ ഗുണത്തില്‍ കാണണം എന്ന ആവേശവുമായി ആണ് ഈ ചിത്രം കാണുന്നതെങ്കില്‍ നിരാശയായിരിക്കും ഫലം .

ഒരു കാര്യം പറയാന്‍ മറന്നു പോയി . സംഗീതവും സംവിധാനവും . രണ്ടും ആവറെജ് . അതിനപ്പുറം ഇല്ല .

ഖജനാവ്‌




നിന്റെ മുതുകില്‍ എന്താണ് ഇത്രയ്ക്കു തഴമ്പ് ? 

പണമുണ്ടോ എന്ന് കയ്യിട്ടു നോക്കിയവരുടെ കൈ പുറത്തു പതിഞ്ഞു ഉണ്ടായതാണ് 
അപ്പോള്‍ അതില്‍ പണം ഇല്ലായിരുന്നോ ?

ഞാനും കുടുംബവും രണ്ടു കൊല്ലമായി അവിടെ താമസിക്കുന്നു . ഒരു പൈസ പോലും ഇത് വരെ ഞാന്‍ കണ്ടില്ല .

ഭക്ഷണം ഒക്കെ ?

പ്രസ്താവനകളും നിവേദനങ്ങളും ഖജനാവിന്റെ അപ്പുറത്ത് ഒരു മൂലയ്ക്ക് കുന്നു കൂട്ടി ഇട്ടിരിക്കുന്നുണ്ട് . ചില പ്രസ്താവനകള്‍ക്ക് ഭയങ്കര രുചിയാണ് . നിവേദനങ്ങള്‍ക്ക് കണ്ണീരിന്റെ ഉപ്പ് ചുവ 

നിങ്ങള്‍ അവിടെ താമസിക്കുന്നത് ആരും കണ്ടില്ലേ ? ആരും ആട്ടിപ്പായിചില്ലേ ?

അവര്‍ക്ക് അവരെ കാണാന്‍ തന്നെ സമയം ഇല്ല . പിന്നെങ്ങനെ അവര്‍ മറ്റുള്ളവരെ കാണും ? ആട്ടിപ്പായിക്കാന്‍ അവര്‍ക്ക് കാടിന്റെ മക്കള്‍ ഉണ്ട് . പട്ടിണിപ്പാവങ്ങള്‍ ഉണ്ട് . അതിനിടയില്‍ സുഭിക്ഷമായി കഴിയുന്ന ഞങ്ങളെ നോക്കാന്‍ അവര്‍ക്കെവിടെ സമയം ?

ആട്ടെ നിന്റെ വിശേഷം എന്താണ് ?

കോടികള്‍ക്കിടയിലാണ് ഞാന്‍ താമസിക്കുന്നത് . പക്ഷെ ആ നോട്ടുകല്‍ക്കെല്ലാം കടത്തിന്റെ ഗന്ധമുണ്ട് . ഇന്നല്ലെങ്കില്‍ നാളെ ആ പണം ആരെങ്കിലും എടുത്തുകൊണ്ട് പോകും . അത് വരെ സുഭിക്ഷം 

കണ്ണില്‍ കണ്ണില്‍ നോക്കി ഓരോ ദീര്‍ഘ നിശ്വാസം വിട്ട ശേഷം ഒരു എലി കേരള ഖജനാവിലെക്കും രണ്ടാമത്തെ എലി കേന്ദ്ര ഖജനാവിലെക്കും യാത്രയായി .

നാഗമുദ്ര



നീയാര് ?

ചോദ്യത്തിന് മുന്നില്‍ പകച്ചു നിന്നപ്പോള്‍ ഇവളെന്റെ സ്വന്തമെന്നു ഉത്തരമേകി അവനവളെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു ..

സ്വന്തമെന്നാല്‍ ? എന്ത് ബന്ധം ?

മുഖം കൈക്കുമ്പിളില്‍ കോരിയെടുത്തു അധരങ്ങളില്‍ പ്രണയ മുദ്ര ചാര്‍ത്തി അവന്‍ അതിനും മറുപടി നല്‍കി

കാലം വാര്‍ധക്യത്തിന്റെ മുറിപ്പാട് വീഴ്ത്തിയ നടവഴിയില്‍ സര്‍പ്പത്തിന്റെ സീല്‍ക്കാര ശബ്ദം കേള്‍ക്കെ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ അവള്‍ കണ്ടത് സര്‍പ്പത്തെപ്പോലെ കണ്ണുകളില്‍ ക്രൌര്യം നിറച്ച അവന്റെ മുഖമായിരുന്നു .

സിംഹം മാന്‍ പേടയെ കടിച്ചു കുടയുന്നത് കണ്ടു അനാഥ പ്രേതം പോലെ തലയുയര്‍ത്തി നിന്ന ചടചൌക്ക മരങ്ങളില്‍ നിന്നും ഒരു പറ്റം പക്ഷികള്‍ പ്രാണ ഭീതിയോടെ ചിറകടിച്ചു പറന്നുയര്‍ന്നു .

ഇരയെ കശക്കിയെറിഞ്ഞ് അടുത്ത നാഗ മാണിക്യം തേടി അവന്‍ നടന്നു നീങ്ങി .

സര്‍പ്പ ദംശനമേറ്റു നീലിച്ചു കിടന്ന അവളുടെ ഹൃദയത്തില്‍ അപ്പോഴും അവനോടുള്ള പ്രണയം തുടിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു ..