" പണ്ട് പണ്ടൊരു രാജ്യത്ത് ഒരു രാജാവുണ്ടായിരുന്നു . ആ രാജാവിന് അതി സുന്ദരിയായ ഒരു മകള്‍ . രാജകുമാരിയുടെ പേര് .... "
അപ്പു മാഷ് അംഗ വിക്ഷേപങ്ങളോടെ കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി. കുട്ടികള്‍ ഉദ്വേഗം തിങ്ങുന്ന മിഴികളോടെ ഇമ വെട്ടാതെ മാഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി നിന്നു .
" ആ രാജ കുമാരിയുടെ പേരാണ് ..... "
അപ്പോഴാണ്‌ അപ്പു മാഷ് അത് കണ്ടത്.
ഓട മുള കൊണ്ടുള്ള പരമ്പു ചുമരിനിടയിലൂടെ കൌതുകം വിരിഞ്ഞ രണ്ടു കുഞ്ഞി കണ്ണുകള്‍ . മാഷിന്റെ കഥാ കഥനത്തില്‍ ലയിച്ചു നില്‍ക്കുകയാണ് .
" ആരാ അത് ? ..... "
കുഞ്ഞി കണ്ണുകളില്‍ നടുക്കത്തിന്റെ ഒരു അല മിന്നി .
" ഇങ്ങു വന്നേ ... " മാഷ് അവനെ നോക്കി .
സംശയത്തോടെ അവന്‍ ചുറ്റും നോക്കി . ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും പതിയെ എണീറ്റ്‌ മാഷിന്റെ അടുത്തേക്ക് ചുവടു വച്ചു .
പിഞ്ഞി തുടങ്ങിയ ട്രൌസര്‍ . ബട്ടണുകള്‍ ഇല്ലാത്ത മുഷിഞ്ഞ കുപ്പായം. വലതു വശത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്ന അലസമായ പാറിപ്പറന്ന തലമുടി .
" എന്താ നിന്റെ പേര് ? "
സംശയത്തോടെ അവന്‍ ചുറ്റും നോക്കി. മറ്റു കുട്ടികളുടെ എല്ലാം ശ്രദ്ധ തന്റെ മേലാണെന്ന് അവന്‍ തിരിച്ചറിഞ്ഞു .
" ശെന്തില്‍ "
താഴേക്കു നോക്കിയാണവന്‍ അത് പറഞ്ഞത് .
" ആരാ നീ ? നിന്റെ വീടെവിടെയാ? "
" ആ വിറകു വെട്ടാനൊക്കെ പോകുന്ന അണ്ണാച്ചിയുടെ മോനാ മാഷേ ... "
കുട്ടികളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ നിന്നും ആരൊക്കെയോ ഉറക്കെ പറഞ്ഞു . മാഷ് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് സാകൂതം നോക്കി.
" എന്തിനാ ശെന്തില്‍ ഒളിച്ചു നിന്നത്? "
അവന്റെ മുഖത്ത് വിഹ്വലത കളിയാടി . " എനക്ക് കഥ നാ റൊമ്പ പുടിക്കും സാര്‍ . അതിനാലെ താം ..... "
അവന്‍ വീണ്ടും തല താഴ്ത്തി . മാഷ് ആകെ വല്ലാത്തൊരു അവസ്ഥയില്‍ ആയി. തമിഴ് അത്രയ്ക്ക് വശമില്ല. കേട്ടാല്‍ മനസിലാകും എന്നല്ലാതെ പറയാന്‍ അറിഞ്ഞു കൂടാ. പുറം നാടുകളില്‍ ഒന്നും പോകാത്തത് കൊണ്ടായിരിക്കാം. എന്തായാലും അറിയുന്ന തമിഴില്‍ പറയാം
" ഉനക്ക് പടിക്കണോന്നു ആസയിരുക്കാ ? "
" ആം ... !!! "
"എങ്കി അവരുടെ കൂടെ പോയി ഇരുന്നോ . "
അവന്റെ മുഖത്ത് അവിശ്വനീയത വന്നു നിറഞ്ഞു . കളിയായിട്ടു പറഞ്ഞതാണോ എന്ന മട്ടില്‍ അവന്‍ മാഷിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി . മാഷ് അതെ എന്ന അര്‍ത്ഥത്തില്‍ കണ്ണ് ചിമ്മി .
അവന്റെ കുഞ്ഞു കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി . മാഷ് കൈ നീട്ടി ആ കണ്ണീര്‍ തുടച്ചു . " ഇനിമേ അഴക്കൂടാത് . എപ്പോതും ഉന്‍ മുഖത്തിലെ സിരിപ്പ് താന്‍ വരണം . പുരിയിതാ ? . പോയി ഉക്കാര് "
അവന്‍ സമ്മതത്തോടെ തലയാട്ടി. നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ പിന്‍ ബെഞ്ചില്‍ പോയി ഇരുന്നു . മറ്റു കുട്ടികളെല്ലാം ഒരു അത്ഭുത വസ്തുവിനെ കാണുന്ന പോലെ അവനെ നോക്കി
" ഇനി ശേന്തിലും നിങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തില്‍ ഒരാളാണ്. നിങ്ങളുടെ കൂട്ടുകാരന്‍ . അങ്ങനെ വേണം അവനോടു പെരുമാറാന്‍ . കേട്ടല്ലോ ? "
" ശരി സാര്‍ .. !!! " കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഏക സ്വരത്തില്‍ വിളിച്ചു കൂവി .
" ഉനക്ക് മലയാളം തെരിയുമാ? "
" കൊഞ്ചം തെരിയും സാര്‍ . കേട്ടാ തെരിയും. ആനാ പേസ തെരിയാത് "
ഭാഗ്യം. മലയാളം കേട്ടാല്‍ അറിയാമല്ലോ. തന്നെപ്പോലെ തന്നെ . മാഷ് നേര്‍ത്തൊരു പുഞ്ചിരിയോടെ കുട്ടികളെ നോക്കി . എല്ലാരും അവനെ തന്നെ സാകൂതം നോക്കി നില്‍ക്കുകയാണ് .
അപ്പു മാഷ് കഥ തുടര്‍ന്നു . ഏതോ അത്ഭുത ലോകത്ത് എത്തിപ്പെട്ട പോലെ കുട്ടികള്‍ കഥയില്‍ മുഴുകി.
" ഡേയ് ശെന്തില്‍ .......... !!!!! "
പെട്ടെന്ന് ഒരു അലര്‍ച്ച മുഴങ്ങി . മാഷും കുട്ടികളും ഒരുപോലെ ഞെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു നോക്കി . വാതില്‍ക്കല്‍ നില്‍ക്കുന്നു കറുത്ത് തടിച്ചു ഭീമാകാരനായ ഒരാള്‍ . കയ്യില്‍ മൂര്‍ച്ചയേറിയ കോടാലി . അയാളെ കണ്ടതേ ശെന്തില്‍ ചാടി എണീറ്റു . പേടി കൊണ്ട് ആ കുരുന്നു വിറക്കാന്‍ തുടങ്ങി .
" ഇങ്കെ എന്നടാ ഉനക്ക് വേല ? .... "
" അപ്പാ അത് വന്ത് ... നാന്‍ സുമ്മാ ... "
ഇതാണോ ആ വിറകുവെട്ടുകാരന്‍ അണ്ണാച്ചി ? മുഖം കണ്ടാല്‍ അറിയാം മനുഷ്യത്വം തൊട്ടു തീണ്ടിയിട്ടില്ലാത്തവനാണെന്ന് . മാഷ് എഴുന്നേറ്റു അയാളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു .
" അണ്ണാച്ചി . അവന്‍ ഇവിടെ ഇരുന്നു പഠിച്ചോട്ടെ . അവനു പഠിക്കാന്‍ നല്ല ആഗ്രഹം ഉണ്ട് . പഠിത്തത്തിന്റെ ചെലവുകളെല്ലാം ഞാന്‍ നോക്കിക്കോളാം .. "
" സാറ് സാറിന്റെ കാര്യം പാത്താ പോതും. എന്‍ പുള്ളയെ എപ്പടി വളക്കണോങ്ക്രത് എനക്ക് നല്ലാവേ തെരിയും . !!! വാടാ ഇങ്കെ . ഉനക്ക് പടിക്കണുമാ ? നാന്‍ കത്ത് തറേണ്ടാ നായെ .. "
അണ്ണാച്ചി കലി കൊണ്ട് തുള്ളി വിറച്ചു. ശെന്തില്‍ ഇപ്പൊ തളര്‍ന്നു വീഴും എന്ന മട്ടില്‍ നില്‍ക്കുകയാണ്. മാഷിനു സഹതാപം തോന്നി ആ കുരുന്നിനോട് . ഒപ്പം അണ്ണാച്ചിയോടു അല്പം രോഷവും .
" അതേയ് .. ഇതൊരു സ്കൂളാണ് . അല്പം കൂടി മാന്യമായി സംസാരിക്കണം . കൊച്ചു കുട്ടികളുടെ മുന്നില്‍ വച്ചാണോ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ പറയുന്നത് ? " ശബ്ദം അല്പം കൂടിപ്പോയോ എന്ന് മാഷ് സംശയിച്ചു .
" ഉങ്കക്കിട്ടെ എന്ന പേച്ച് . " അയാള് ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി ശെന്തിലിന്റെ കയ്ക്കു പിടിച്ചു പുറത്തേക്കു വലിച്ചിഴച്ചു . പിഞ്ചു കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞൊഴുകി. ദയനീയമായി അവന്‍ മാഷേ നോക്കി .
" എന്നെ പറഞ്ഞയക്കല്ലേ മാഷേ .. " എന്നവന്റെ കണ്ണുകള്‍ തന്നോട് പറയുകയാണോ? ആ കാഴ്ച കാണാനാവാതെ മാഷ് മുഖം തിരിച്ചു .
ലാസ്റ്റ് പിര്യേഡ്‌ ആണ് . ഇനി ക്ലാസ്സെടുക്കാന്‍ ഒരു മൂഡില്ല . മാഷിന്റെ മനസ് വായിചിട്ടെന്നോണം നീണ്ട ബെല്‍ മുഴങ്ങി . അത് കേള്‍ക്കാന്‍ കാത്തു നിന്ന പോലെ കുട്ടികള്‍ പുറത്തേക്കു കുതിച്ചു . വീട്ടിലേക്കു നടക്കുമ്പോഴും മാഷിന്റെ മനസ്സില്‍ ആ കുരുന്നു മുഖമായിരുന്നു . വീട്ടിലേക്കു പോണോ ? വേണ്ട. ഒരു ചായ കുടിച്ചാല്‍ മനസിന്‌ ഒരു ലാഘവം കിട്ടും. അല്ലെങ്കില്‍ തന്നെ വീട്ടിലേക്കു പോയിട്ട് ആരിരിക്കുന്നു അവിടെ?
പത്തു വര്‍ഷം മുമ്പ് തന്നെ വിട്ടു പോയ ഭാര്യയും മോനും. ദൈവത്തിന്റെ മറ്റൊരു വികൃതി . സ്നേഹിച്ചു കൊതി തീരുന്നതിനു മുമ്പ് പറിച്ചു മാറ്റിക്കളഞ്ഞു ദൈവം. ആ തമിഴ് പയ്യന്‍റെ അതേ പ്രായം തന്നെ ആയിരുന്നു മരണത്തിന്‍റെ ഇരുളിലേക്ക് നടന്നു കയറിയ തന്റെ കണ്ണനും .
" എവിടെക്കാ മാഷെ ? ചായക്കട ഇതാണ് .... !!! " ചായക്കടക്കാരന്‍ ഗോവിന്ദന്റെ ശബ്ദമാണ് ചിന്തയില്‍ നിന്നുണര്‍ത്തിയത് . കടയും കഴിഞ്ഞു കുറെ മുന്നോട്ടു പോയിരിക്കുന്നു . അല്പം ഒരു ജാള്യതയോടെ മാഷ് കടയിലേക്ക് കയറി . ഭക്ഷണം എല്ലാം ഗോവിന്ദന്റെ കടയില്‍ നിന്നാണ്. ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെ ചായക്കടയില്‍ വന്നിരുന്നു വെടിവട്ടം പറയുന്നതാണ് മാഷിന്റെ പതിവ് ദിനചര്യ .
" എന്താ മാഷെ ഇത്ര വല്യ ആലോചന ? " ഗോവിന്ദന്‍ ചായ മേശപ്പുറത്തു വച്ചു .
" ഇന്നൊരു സംഭവം ഉണ്ടായി ഗോവിന്ദാ സ്കൂളില്‍ " മാഷ് ചായ പതിയെ മൊത്തിക്കുടിച്ചു കൊണ്ട് സംഭവം വിവരിച്ചു. ഗോവിന്ദന്‍ ശ്രദ്ധാപൂര്‍വ്വം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു .
" അയാക്ക് പ്രാന്താ മാഷേ . ഇപ്പൊ അടുത്ത് വന്നതാ. ഇതിന്റെ അപ്പുറത്ത് തന്നെയാ അയാള് താമസിക്കണേ . കേശവന്‍ ചേട്ടന്റെ വാടക വീട്ടില്‍ . ആ ചെക്കനെ എടുത്തിട്ട് പേപ്പട്ടിയെ തല്ലുന്ന പോലെയാ മാഷേ അയാള് തല്ലി ചതക്കുന്നത് . കള്ള് കുടിച്ചാല്‍ പിന്നെ യാതൊരു ബോധവും ഉണ്ടാകില്ല . മാഷ് കൊച്ചീല്‍ അല്ലായിരുന്നോ . അതാ അറിയാതെ പോയത് . "
ശരിയാണ് . ഒരു ബന്ധു വീട്ടിലേക്കു പോയതായിരുന്നു. രണ്ടാഴ്ച അവിടെ ആയിരുന്നു . ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഗ്രാമത്തില്‍ നടക്കുന്ന എല്ലാ വിവരങ്ങളും വള്ളി പുള്ളി വിടാതെ ചായക്കടയില്‍ നിന്നു അറിഞ്ഞേനെ .
" മനസ്സ് ആകെ പതറി നില്‍ക്കുവാ . ആ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖം മനസീന്നു പോണില്ല "
" ഹാ വിട്ടു കള മാഷേ . അതൊക്കെ ചിന്തിച്ചു തല പുണ്ണാക്കാന്‍ നിന്നാല്‍ അതിനെ നേരം കാണൂ " ഗോവിന്ദന്‍ കാലിയായ ഗ്ലാസും എടുത്തുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നു . മാഷ് മുടിയില്‍ വിരലുകലാഴ്ത്തി മേശയിലേക്ക്‌ തല ചായ്ച്ചു
" എനക്ക് കഥ നാ റൊമ്പ പുടിക്കും സാര്‍ "
" ഉനക്ക് പടിക്കണോന്നു ആസയിരുക്കാ ? "
" ആം ... !!! "
**********************
ബസ്‌ കുത്തനെ ഉള്ള കയറ്റം കയറുകയാണ് . വിതുമ്പുന്ന കുരുന്നു മുഖം . പൊള്ളിയടര്‍ന്ന കൈപ്പത്തിയിലേക്കു സ്നേഹത്തിന്റെ സ്പര്‍ശനം. തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക്‌ തല ചായ്ച്ചു മയങ്ങുന്ന ശെന്തിലിനെ മാഷ് കാരുണ്യത്തോടെ നോക്കി . തനിക്കു കണ്ണന് പകരം ദൈവം വച്ചു നീട്ടിയ നിധി . അവന്റെ പൊള്ളി കരിഞ്ഞു കരുവാളിച്ച വലത്തേ കയ്യിലേക്ക് മാഷ് നോക്കി . മരുന്ന് വച്ചിട്ടുണ്ട്.
" അപ്പാ .. വലിക്കിതപ്പാ .. യ്യോ .... കൊല്ലല്ലേ .... "
"സത്തു പോടാ നായെ ... !!! "
മാംസം കരിയുന്ന ഗന്ധം . പ്രാണന്‍ പിടയുന്ന നിലവിളി . തടസ്സം പിടിക്കാന്‍ ചെന്നവരുടെ നേരെ പഴുത്ത കമ്പി നീട്ടി അലറി വിളിക്കുന്ന രാക്ഷസന്‍ . മനസ്സില്‍ തീരുമാനിച്ചത് പെട്ടെന്നാണ് . തനിക്കു വേണം ഇവനെ . കണ്ണന് പകരം . അല്ല കണ്ണനായി തന്നെ ...
തളര്‍ന്നു മയങ്ങുന്ന ശെന്തിലിനെ മാഷ് ഒന്ന് കൂടി ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചു . ആരും തന്നില്‍ നിന്നു പറിച്ചു മാറ്റാതിരിക്കാനെന്നവണ്ണം . പറിച്ചു മാറ്റില്ല. അത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് കണ്ണെത്താത്ത ദൂരത്തേക്കു ശേന്തിലിനെയും കൊണ്ട് പോകുന്നത് .
നരഭോജികള്‍ ആക്രമിക്കാതിരിക്കട്ടെ . ഈ നെയ്ത്തിരി നാളം അണയാതിരിക്കട്ടെ .
